skrzynka zapomnienia
poprzez otwarte serce
odchodzą me marzenia
i twoje ciepło odchodzi
znika ślad pocałunku z mojej skóry,
zapach twego ciała
w skupieniu
pakuję w koperte twoje słowa
jakże puste
i bez wyrazu
ostatni raz sięgam pamięcią do wspólnych
dni
niepowtarzalnych nocy
ostatni raz kreślę dłońmi kształt twego
imienia
wspominam tęsknotę
o zapachu krwi
bez koloru
po raz ostatni
żegluję w rytm twego serca
żegluję w stronę portu w którym ty nie
istniejesz
pora zakleić kopertę taśmą
niewypowiedzianych słów
zapisać adres piórem strachu przed miłością
i szczęściem
pora wrzucić kopertę do skrzynki
zapomnienia
i czekać
po raz ostatni
wszystko wokół zadrżało
myślałam ,
że rozpadają się cztery ściany mojego
życia
a one tylko wymazały Twój cień
chodzący między granicą miłości i rozsądku
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.