*Skwerek samotności (Tautogram)
Skąpana smutkiem Starówka,
spacer…
Spotkali się spragnieni siebie.
Szary świt, skurcz serca,
słyszysz skargę?
Spływają szybą smuteczki, szepcą spłoszone
słowa.
Sentymentalny scenariusz.
Szukam szampana… stój, słyszysz;
smakuj — spódniczka, sweter, stanik,
szpileczki,
stopy…
Szukali sensu, stałości, skrzenia.
Sprzedała spokój, spragniona szczęścia.
szminką spisała strzępy słów.
***
Spytał spojrzeniem; spełniona?
Spokojnie skwitowała słowem; szalenie(c)
autor
Kropla47
Dodano: 2024-01-09 10:46:11
Ten wiersz przeczytano 551 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Refleksyjnie, bardzo ładne.
Pozdrawiam serdecznie Kropelko:)
Samotnosc 'rzuca' w... no wlasnie, skwerek. Czy to ja
leczy?
Jak zawsze dopracowany wiersz, przekaz, no i
tautogram. +++
Pozdrawiam serdecznie. :)
I niech będzie ten szał- bo żyje się raz.
Piękny.
Świetny tautogram...pozdrawiam ciepło
Świetny w treści oraz w formie, pozdrawiam ciepło.
Super sSki.
Fantastyczny tautogram na "s".
Pozdrawiam pięknie ;-)
Świetny tautogram, nie tak łatwo dobrać słowa dla
stworzenia nastroju :)
Bardzo udany.
Pozdrawiam.
Świetny!
Z rozbrajającą puentą!
Serdeczności przesyłam
Jest dynamicznie na tym spotkaniu ;)
Pozdrawiam Kaziu :)
Nie chodzi przecież o jednorazowe spełnienie, a o
stałe bycie razem.
Smutne, ale kunsztownie opisane. Plus zasłużony.
Fantastycznie ! Jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam
ciepło i wszystkiego dobrego w Nowym Roku, a przede
wszystkim zdrowia. :))
Bardzo cenię Twoje wiersze Kroplo47
i myśli w nich zawarte...
Z podobaniem i uznaniem:)
Świetnie:)