Śladami Andrzeja Stumpy

Wspomnienie. Dla Andrzeja. Za piękne sonety.

Jadąc drogą z Lipska do Augustowa
po drodze omijałam jezioro Sajno.
- Andrzej ,w twym sonecie, o nim tutaj mowa,
że tu pływałeś, grałeś i było fajno.

Zatrzymałam się i twego śladu szukam,
nie ma go na plaży, ani też na wodzie,
tylko serce moje jakoś dziwnie puka.
- Przyjdź, drogi Andrzeju, odpoczniemy w chłodzie.

Przechodziłam obok parku w Augustowie,
ktoś tu zagrał, struny łkają, coś łopoce
i znów widzę cię Andrzeju, ktoś mi powie:
- to Andrzej, to jego " Augustowskie noce".

- Dokończ panie tę piosenkę tęskną, miłą,
proszę starca, co siadł tutaj na ławeczce.
Dokończ, panie dokończ- serce mi zabiło,
o tej letniej nocy i o tej dzieweczce.

Zostawiłeś piękno w swych sonetach przyjacielu.
Mnie prosiłeś, żeby pisać o Kanadzie
i odszedłeś w ciszy jak odchodzi wielu.
Życie nam umyka, jak śpiew po estradzie.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2018-08-25 Dodano: 2018-08-25 17:55:28

Ten wiersz przeczytano 1383 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie