Ślady

Rozchwiało się dzisiejsze i na jutro.
Idziesz w takt pomylonych dźwięków,
za chwilę odznaczą ci na kalendarzu
kolejny już taki dzień,
kosmiczno-ziemski powrót.

Najpiękniej jest, gdy wypływa chwila
z kanciastych ram utartego zwyczaju,
rozmywa się w wycieranych kroplach,
musujących bełtach, odbija w szkle.

To nie może być twoja wina,
że nie lubisz być pocieszany,
że namiętnie grasz
przyjemnego wesołka.
Niech Jezus pociesza
bardziej utrapionych.
A ty?

Kiedy zapytają skąd wracasz
skończy się sen,
docelowy adres
uświadomi szaleństwo.

autor

marcepani

Napisany: 2018-04-27 Dodano: 2018-04-27 20:44:20

Ten wiersz przeczytano 903 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie