Śledzik

Dwie setki i śledzika w pobliskim barze wziąłem,
(gdzieś muszę czasem znikać, gdy żona daje szkołę),
usiadłem w kącie sali, po brodzie ślinka leci,
i wtedy właśnie żalić gość zaczął się z naprzeciw:

zajadasz się pan śledziem, zakąska niezbyt tania -
nim zdążył dopowiedzieć już nie lubiłem drania,
lecz mimo sprzecznych myśli, bo śledzik wręcz jest tani,
nie chciałem by drań ziścił zamiaru ciosu z bani.

Choć na ramieniu dusza i serce ledwo dyszy,
drobnymi strach zagłuszam (rzuciłem z pięć złociszy);
ten rzekł w kąśliwym tonie, że rybkę kiepsko cenię,
dopiero przecież po niej kosztowne jest pragnienie.

autor

jardud

Dodano: 2009-10-27 10:21:09

Ten wiersz przeczytano 4269 razy

Oddanych głosów: 108

Rodzaj Farsa Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie