Słońce

Mam nadzieję, że przeczytasz mój wiersz, najdroższy...

Krzycze, szeptem głuchym...
Łkam, płaczem suchym...
Patrzę w słońce
Ciepłe, mieniące...
Siadam na rozpaczy dnie
Myślę tylko: "czy ja śnię..?"
Nie potrafię mówić Ci
Gdy się ogień we mnie tli...
Czekam tylko na cierpienie
Bo już i tak się nie zmienie.
Powiedzieć mam,
Lecz tu i tam
Smutek nastaje wciąż...
I choć patrzę w słońce,
Ciepłe, mieniące
Nie zapomne Ci...
Tych pięknych dni.
Szczęście mi dałeś,
I choć nie kochałeś,
Uczyłeś mnie jak żyć...
Odszedłeś teraz
I nie ma co szperać
Po szufladach pełnych wspomnień.
I śmiesznych upomnień...
Już odeszło życie
Wczoraj o świcie
Pamiętałam też,
By spalić mój śmiech...
Nie cieszyć się już
Postanowiłam, a nuż
Zobaczę promieni śmiech...
I choć patrzę w słońce,
Ciepłe, mieniące
Nie potrafię powiedzieć nic...

...tylko dla Ciebie piszę i tylko dla Ciebie żyję, a jeśli znikniesz, zniknę i ja...

autor

Szklista

Napisany: 2006-02-27 Dodano: 2006-02-27 21:21:17

Ten wiersz przeczytano 480 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie