Słonecznik
wiersz jest o tym, że ludzie nie potrafią doceniać swojego życia, próbując go zmienić za wszelką cenę. Szukają swego szczęścia mimo, iż te jest na wyciągniecie ręki...
Z natury jestem naturalny
Jak słonecznik w ogrodzie uciech
Wyróżnić się próbuję
Gdyby nie efekt wizualny skarbie
Mogłbym stąd uciec na zawsze...
Nie uśmiecha się, nie płacze
On tak zawsze, my inaczej
My wciąż zmienni, on tak samo
Nocą, w południe, nad ranem
Nie doszukuj się w nim wad i zalet
Ani żadnych wspólnych z nami cech
To roślina, nie testament
Jej egzystencji pisany wolny bieg
Jego istnienie nieistotne
Jego pragnienie nieprzewrotne
Jego powabność nieporadna
Jego uczciwość niezauważalna
A życie ciągle wre
Ciągle nieuchwytne...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.