SŁONECZNIKI...

Może gdy dojrzeją to swą złotą koroną zapłoną...
Pozdrawiam Cię serdecznie Basiu1202 :)

Ładnie:) Jako minimalistka okroiłabym tekst do ośmiu
wersów

"pozwieszały
nisko głowy
bo nie udał się plan cały

chociaż
do słoneczka
się upodobniły

jednak
świecić nie umiały."
Mam nadzieję, że autorka nie weźmie mi za złe, tej
czytelniczej sugestii. Miłego wieczoru:)

Nie tylko słoneczniki tak się zachowują, ale i ludzie.
Wyobrażają sobie niewiadomo co, uważają się za
niewiadomo kogo, ale jak zrozumieją, że źle siebie
ocenili, że z góry innych niesłusznie traktowali, to
jest im wstyd.
Dobry wiersz.
Ślę moc serdeczności Basiu. :)

Jak to słoneczniki, na jesień pozwieszają głowy.
Pozdrawiam.

Słoneczników to uroda,
one nam się podobają,
tylko pięknych marzeń szkoda,
zwłaszcza gdy się nie spełniają.

Samo życie. Bardzo fajny wiersz.
Serdecznie pozdrawiam życząc miłego wieczoru :)

https://www.youtube.com/watch?v=iKsKPVIA83w

Wszystkiego dobrego Barbaro, cudowne kwiaty a oprócz
tego tak uspakajają nerwy.

Słońcu podobne z wyglądu
ale nie z tego lądu.
To jak Bóg i człowiek na Jego podobieństwo stworzony.