W SŁONECZNYM DESZCZU
stałem w słonecznym deszczu
przez głowę przenikał promień
myśli wołania
komponując etiudę radości
tak odległą
tak obcą molowym
srebrzystym tonom
jesiennych wodospadów
smutku
w których tysiąc pytań
a które to jedno refrenem
najmocniej szarpiącym strunę
zwątpienia i niewiary
w tak zwykłym ludzkim odruchu
uległości i pokory
wobec zdarzeń na które wpływu
mieć nie sposób:
w czym bym szukał
złotych ziaren sensu
odarty z lichego płaszcza
z wszytą weń podpinką
chroniącą
drżący cień nadziei?
autor
wodnik2
Dodano: 2009-05-08 11:16:38
Ten wiersz przeczytano 949 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Bardzo piekny wiersz.Malowany, rymowany, mądry,
refleksyjny....
Strugi deszczu pozwalają oddać się refleksji, spojrzeć
na życie z boku, zastanowić się na tym co możliwe, a
co nie. Nieprzeciętny wiersz niosący nadzieję
nadzieję.
kiedy deszcz opłukuje to co nas dopada i nasącza
myślami nadziei warto schronić się pod płasz promieni
słonecznych w których człowiek wypowiada wiele pytań
nadziei
pogrąża sie w przemijaniu
szuka sensu życia
treść tego wiersza o tym nam mówi
warto przeczytac
Słoneczny deszcz- bardzo podoba mi się takie
okreslenie.Całość dobrza w odbiorze
czytelnika.Głebokie myśli, mądrość zyciowa.
Ten...choć nikły cień nadziei, tak wiele znaczy, gdyż
nie spływa wraz z jesiennym wodospadem smutku.
Pozdrawiam.
piękne metafory są użyte w w wierszu, oprócz
wymienionych jeszcze ta którą zapisuję w pamięci
"jesienne wodospady smutku", bardzo mądre przesłanie
wiersza
Wiersz pełen rozważań. Najbardziej podoba mi się
ostatnia zwrotka - pytanie.
Tak trudno z zycia wyluskac zlote ziarna sensu...robmy
to rekami nadziei ..bardzo dobry wiersz
Czysto z dobrą nadzieją..:)+pozdrawiam
Wiersz zawiera złote ziarna sensu okryte najdrozszym
futrem
Etiuda radości w słonecznym deszczu, bez molowych
wodospadów smutku - to mi się podoba.
...znamy ten refren...kiedy od nas nic nie zależy i
jesteśmy skazani na czekanie co będzie dalej w
słonecznym deszczu...
Słoneczny deszcz jest dawcą życia. Gdsyby nie on świat
by nie istniał. W wierszu ciekawie oddajesz jego urok.
czym byłoby życie bez nadziei i jej "złotych ziaren
sensu"-super wiersz-pozdrawiam
Słonce i deszcz dwie przeciwnosci ale jakze z soba
harmonizujace...w twoim wierszu nadzieja wyzwala
energie i potencjał....dziekuje...