Słowa nie przekażą tego co czuję
...Dla męża w szesnastą rocznicę
śmierci
Słowa nie przekażą tego co czuję
Słów potok ciśnie się na usta
jest tyle nowin do opowiedzenia
wokoło cisza oraz taka pustka
oraz tęsknota co zżera jak trema
żal serce w sidłach mocno trzyma
choć lat szesnaście minęło tak samo
mija kolejna wiosna lato zima
czas dla mnie jakby w miejscu stanął
ciągle zadaję to samo pytanie
lecz nie znajduję na to odpowiedzi
na zawsze ze mną smutek pozostanie
już za głęboko we mnie mocno siedzi
i często myślę o przeżytych latach
nie wrócą jednak zastygły w bezruchu
wciąż mam pretensje do całego świata
innych tłumaczeń nie potrafię słuchać
i choć czas płynie i życie się toczy
dzień mija za dniem pośród spraw i pracy
jestem szczęśliwa gdy w snach często w
nocy
Ciebie żywego znów mogę zobaczyć.
L.Mróz-Cieślik
Komentarze (6)
ogromna tęsknota mimo upływu lat...ściskam
wielka tęsknota i żal w twoim wierszu
pięknie to napisałaś - wzruszyłam się za kilka dni
minie 40 rocznica śmierci mojego małego synka
ten ból nosi się w sercu całe życie
pozdrawiam :)
tęsknota...
Wzruszyłaś mnie. Taka miłość nie umiera wraz z
człowiekiem. Podziwiam.
Życzę pogody ducha i mimo wszystko uśmiechu.
Pozdrawiam.
Smutny,pelen zalu wiersz.Prawdziwy.Pozdrawiam
serdecznie:)
Pełen żalu piękny wiersz.Tęsknota po prostu z niego
wypływa. Poczułam to co napisałaś, choć tego nie
przeżyłam. Pozdrawiam