SŁOWA NIGDY NIEWYPOWIEDZIANE
W imieniu mojej Córki
Dlaczego nikt mnie nie słyszy
nikt nie rozumie co mówię
wymawiam tylko co umiem
a resztę w przestrzeni gdzieś gubię
nie jest posłuszny mi język
mięśnie ochoty nie mają
podnoszę głowę upadam
marzenia mi tylko zostają
Ja także chciałabym czasem
zatańczyć jak siostra i brat
pobiegać zielonym lasem
i z pionu zobaczyć świat
Poczuć pod swoją stopą
dotyk nagrzanej ziemi
Zmoknąć raz drepcząc w kałuży
schować ręce w kieszeni
Lub najnormalniej w świecie
zgiąć raz w życiu kolana
Po prostu robić to wszystko
co robi każdy od rana
Jednak ciągle tu siedzę
lub może leżę raczej
I nikt prócz najbliższych mych nie wie
że w śmiechu mym serce płacze
...A moja Córeczka ma zawsze uśmiech na twarzy...
autor
Margeritta Pamoele
Dodano: 2009-05-29 00:38:33
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Bardzo smutny,ale mając taką Mamę wierzę że ten
usmiech będzie zawsze gościł na buzi Twojej
córki,piękny wiersz pomomo że opisałaś dramat swojej
córki
Przedstawiłaś w poetycki sposób dramat ludzkiego
życia, smutne ale prawdziwe, zrozumieć to można po
bezpośrednim kontakcie.
Ładnie opisane marzenia:)