Słowa rzucane na wiatr
Jak słońce co wstaje na zachodzie
i kryje swe promienie na wschodzie.
Jak źdźbło trawy płynące pod prąd
i Gwiazda Polarna świecąca z południa,
tak słowa płynące z Twych ust to jedna
wielka
bujda.
I gdy tylko morza wyschną,
a góry ulecą na wietrze jak liście,
wówczas uwierzę w ich sens
i wymarzę z pamięci głuchy pusty ich
śmiech.
autor
zapalka
Dodano: 2012-06-24 00:16:54
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ciekawe metafory, wiersz bardzo dobry. Pozdrawiam.