Słowem, czynem, zaniedbaniem

Walczę, zjadany przez babilońskie ścierwa,
nie wiem, ile wytrzymam, ale nie opuszczę zaciśniętej pięści...

Kroczę z mieczem w garści, przez pole pełne martwych karykatur,
Przemierzam świat ludzi. Ołtarz bomb atomowych, nienawiści i zbrodni. Ostatnie stadium zagłady.
Nadchodzi koniec końców. Wieki modlitw do Diabła, by zniszczył wszystko, co stworzone.
Modlitwa człowieka. Jego sens bytu. By zabić Boga, i wszystko co boskie.
Bo czemu inaczej, skoro nic innego nie potrafi,
ten, który wziął ziemię w swe władanie. By zniszczyć. By zabić.

Wysłuchał modlitw waszych, czynem, słowem zaniedbaniem,
Ciskanych na dno piekła, dumny z siebie Diabeł.
Błogosławi was dotykiem. Nie czujecie tego,
Zasmarkani egoizmem przemijania, w własnych, ciasnych porażkach i sukcesach.
Stoję wśród was, nic nie mogę zrobić,
Gadam, gadam, gadam. Dla was Opętany Prorok.

Normy światowego postępu uginają się przed grzechem,
Pijane granice rozsądku zataczają coraz szersze kręgi.
Milion trupów w imię polityki, zastępuje pocztówki z wakacji,
Pogoda na jutro staje się ważniejsza, niż konflikt zbrojny z dala od porannej kawy.

Śmierć, totalitarni Królowie siejący zamęt i potępienie,
Walki religii, a każdy Bóg jeden! I nie waż się mieć innego, bo zdechniesz.
Kolor skóry jest naznaczony uwarunkowaniem,
Stój po stronie większości, albo zejdź do kanału.
Moda na nowe hasła: Pedalstwo, kórwy i złodzieje,
Oburzacie się dla zasady. Choć daleko wam do świętych.

Prawdziwa wojna toczy ziemię rakiem,
Ale nic to! Macie własne! Bo każdy kocha mieć ostatnie zdanie!
I nie widzicie nic, poza czubek nosa i brzegi własnej dupy.
Nic nie jest ważne, dopóki w portfelu brzęczą złotówki, a spowiednik odpuka.
Smutno mi. Płaczę. Wymiotuję rozczarowaniem.
Miało być tak pięknie. Ale zamiast poczciwego psa, człowiek rządzi światem

autor

rebel

Napisany: 2010-07-22 Dodano: 2010-07-22 14:24:06

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie