Ślub

Mojej małej Monisi

...Dzisiaj

Wielki dzień nastał dla Ciebie a z Twoich oczu blask złoty na świat kładzie się cały

Malutka nieopatrznie dorosła córeczko moja

Już kapłan owinął wasze dłonie splecione miłosnym przymierzem przed Bogiem na zawsze
Już ludzi tłum paple bezsensowne życzenia co ulecą jak kruki na wietrze
A Ty spragniona miłości tak cicho w sobie skulona tak wylękniona
Wypatrujesz przyszłości swojej w nim i w niego tylko wpatrzona

Co życzyć mam Tobie...
Co z miłości mojej z pomocą Boga jesteś stworzona
Jak mam powiedzieć...
O uczuciu co nigdy nie dane jest nam na zawsze
Kiedy tak bardzo jesteś go spragniona
Jesteś nim upojona...
Mam Ci powiedzieć
Byś dbała o nie bo inaczej zgaśnie...

Jak kwiat paproci co zakwitł tak pięknie tej nocy i tylko dla Ciebie
Pielęgnuj go co dnia każdą wolną chwilę swojego życia
Bo choć nad ranem kwiat paproci bezpowrotnie zaśnie
Żyć będzie w Tobie i w Nim wymarzonym
Miłości blask będzie w was na zawsze

Kochaj i bądź kochaną...
Bo miłość jest sztuką dawania całego siebie
Bez oczekiwań bez zbędnych słów tysiąca
Pożądaj i bądź pożądaną
Nie żądaj nic w zamian
Wybaczaj i pragnij
A będziesz... KOCHANĄ

Dawaj tyle miłości ile tylko zdołasz i nie oczekuj że otrzymasz od niej więcej niż sama dałaś

autor

MYSZAK

Napisany: 2006-09-02 Dodano: 2006-09-14 13:34:20

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie