Smak zdrady-upadły jak...

Leżę odarty ze zmysłów, psychicznie goły...
Omdlały z bólu , omdlały z żalu,
Od kiedy zdrada wdarła się między dwa Anioły,
Od kiedy sam zatopiłem kły, jak Lestat, w zdrady Gralu...

Z ust ścieka krew ofiary, dłonie umazane karminem,
Rany na szyi Anioła Zemsty broczą marzeniami,
Miłością skalaną, zdradzoną - wyrzuty sumienia zapite winem,
Śmierć! Śmierć mi okrutna między św. Magdaleny kamieniami...

Uległem żądzy, pokusie, ja, upadły nocny obrońca...
I poznałem smak zdrady, w lubieżnym uścisku,
Chciałbym teraz jak Prometeusz umierać bez końca,
Niech Cerber co noc rozdziera me serce w pysku...

O Styksie przeklęty!!! Pochłoń mą duszę...
Charonie chciwy, nie mam monet dla Ciebie,
Przepraw mnie na brzeg drugi, ja do Hadesu muszę,
Bo nie ma już dla upadłego anioła miejsca w Niebie...

Przepraw mnie między zdrajców, uczuć morderców,
Niechaj się pławię w plugastwie tej ziemi,
Nie ma już dla mnie nadziei, ni zwycięskich laurowych wieńców,
Upadłem... przegrałem... w walce o tron między świętemi...

autor

Night Guardian

Dodano: 2005-04-15 09:37:43

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie