Śmierć w oczach

Wiersz ten dedykuję wszystkim osobom, które zostały zranione przez osobę, którą kochają...

„Śmierć w oczach.”
Wzięłam żyletkę, wiedziałam, co z nią zrobić.
Położyłam rękę na stole i zaczęłam żyły kroić.
Poczułam się wolna, zapomniałam o problemach.
Chciałam uciec od nich, kryłam to w swych marzeniach.
Udało mi się to, lecz tonąć zaczęłam.
W wodospadzie krwi i łez… Czy słuszną decyzję podjęłam?
Zapomniałam, kim jestem, jak mam na imię…
Zapomniałam o cierpieniach, marzyłam by to się stało, chociaż na chwilę.
Zapomniałam i poczułam się lepiej od razu.
Poczułam się szczęśliwa mimo szczęścia zakazu.
Cięłam się dalej już po drugiej ręce.
Cięłam się i resztkami sił biłam w serce.
Zapomniałam o bólu. Szczęśliwą twarz miałam.
Choć krew spływała, ja się uśmiechałam.
Choć tak bardzo smutku się bałam o nim zapomniałam.
Przed oczyma swoją przyszłość ujrzałam.
Czekałam na śmierć, bo wiedziałam, że nadchodzi.
Otworzyłam jej bramę serca, widziałam, że odchodzę.
Wnet nie czułam już szczęścia, nic nie czułam.
Zagłębiałam się w głęboki sen w chmurach.
Modląc się o łaskę,
Wiedziałam, że to już koniec nadszedł.
Ujrzałam blask, a potem ciemność.
Pochłonęła mnie śmierć i jej wielkość.
Na koniec uśmiechałam się, ale nie było mnie już wśród żywych.
Choć umarłam, poczułam przed śmiercią,
Szczęście ludzi prawdziwych…

autor

Doti-_15

Napisany: 2005-02-21 Dodano: 2005-02-21 11:56:30

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie