/smutek/
odbija się echem
w przestrzeni
przenika oddechem
do ziemi
płynie z chmurami
po niebie
ślady zostawia
w potrzebie...
szuka dotyku
ciepłej wibracji
i w niemym krzyku
dociera do stacji
własnego ja
zostaje sam...
autor
suzzi
Dodano: 2014-08-21 08:42:50
Ten wiersz przeczytano 1103 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
suzzi, da mnie - samotność
i
zostajesz sam...
:)
Smutek zawsze jest sam...Miłego dnia.
Zosiak, odnośnie tytułu jestem ciekawa Twego
zdania-samotność czy smutek? jak byloby lepiej?
Ładnie to napisałaś. Smutkowi potrzeba czułość i
zrozumienie.
Pozdrawiam. Miłego dnia.
Dzięki Zosiak, miłego dnia :)
zmieniłaś tytuł, więc
zostaje sam...
:)
"zostaje sam...."
suzzi, a może -
zostajesz sam...
(i trzy kropki)
Pozdrawiam :)
Pierwsza strofka bardziej rytmiczna.