Smutek duszy
Niebo sadzą jest zasnute,
A ja w duszy czuję smutek,
Gdzie me słońce ukochane?
Dziś i tego nie dostane!
Lecz gdy się wysile strasznie,
Może myślą mrok rozjaśnie,
Wiem gdzie siła moja leży,
Tylko musze w nią uwierzyć!
Musimy wierzyć, że to My jesteśmy siłą!!!
autor
Krix
Dodano: 2007-03-15 10:24:45
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.