SMUTEK I ŻAL

Kobietom którym nie obce jest cierpienie z powodu miłośći

Tak dużo smutku
zdobi twą twarz
wytyczając szlak
który dobrze znasz

spętana cierpieniem
w mroku odmętach
kaleczysz ciało
na życia zakrętach

samotna w żalu
pełna zwątpienia
toniesz w bólu dni
szarego istnienia

otaczają cie cienie
karmione rozpaczą
rzeżbią twą twarz
bliznami ja znaczą

Nie liczy sie świat
ani nawet wieczność
umarło to co żyło
umarła twoja miłość

autor

Tupak Amaru

Napisany: 2004-08-30 Dodano: 2004-08-30 16:13:17

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie