Smutna Nowina
Splamiona dusza umiera w samotności
Serce me pełne smutku i szarości
Ciało skarcone wieczności czasem
Jak limba na wietrze usycha w bez czasie
oto moje wnętrza wołanie
usłysz je Panie bo zatracam istnienia
uznanie.
Splamiona dusza umiera w samotności
Serce me pełne smutku i szarości
Ciało skarcone wieczności czasem
Jak limba na wietrze usycha w bez czasie
oto moje wnętrza wołanie
usłysz je Panie bo zatracam istnienia
uznanie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.