Smutna radość

Piękne i smutne "samo życie" takie okienka są bardzo
potrzebne, tyle małżeństw chciałoby mieć takie
maleństwo, a inni...z serca pozdrawiam :)

Ciekawie poruszony temat. Tak jak piszesz czasami tak
bywa, że radość potrafi być smutna. Pozdrawiam:)

Kazap, -Zgadzam się- nie wszystkie domy mają okna...do
niektórych i drzwi brakuje... Dziękuję z Twoją
obecność .Pozdrawiam C

w nie kazdym mieszkaniu czy życiu można otworzyć -
nieistniejące okna
smutny - wzrusza

Lepsze okno życia,pozdrawiam

ja też uważam,że lepsze okno życia niż jakiś dramat
popełniony przez matkę,ważny temat poruszyłaś,i mam
nadzieję,że nie obojętny dla nikogo,bardzo wartościowy
i wymowny,bo tu głównie o to dzieciątko biedne
chodzi,co dalej z nim będzie?to poważny
dylemat!pozdrawiam i dziękuję za wiersz

Ładnie wyrażony apel. Wzruszające słowa, bo tak
prawdziwe, "odkładana miłość,
rozdarcie do końca dni"
Pozdrawiam :)

Popieram, piekny apel.
Pozdrawiam:)

poruszający wiersz, bardzo... brak mi słów

Pani Cecylio wiersz o ogromnej wartości.
Tyle ostatnio czytaliśmy o nieszczęściu niechcianych
dzieci. Niech nie zamykają tych okien. Są ludzie co
chętnie wezmą szczęście z tego okna.+

A jeżeli już inaczej nie można, niech dzwonek w tym
oknie dzwoni,a nie dobiega ze śmietnika.Tyle małżeństw
czeka na to kwilące szczęście. Znam osobiście takich
Moje miasto /10 tys / wielu ze sobą się zna i dzieci
rosną na szczęśliwych ludzi. Jeszcze raz pozdrawiam
najserdeczniej.

Janku-/ najdusia/ wyjąłeś moje myśli- dziękuję
dzisiaj młodzi zaczynają wspólne życie od samochodu, a
ilu i starszych znam , którzy wartość człowieka
oceniają ,po jego posiadaniu,trzeba od razu mieć
wszystko...Pomoc potrzebna -rozdrobniła się na psy,
koty i jeszcze coś tam, Ale wkroczyło
wygodnictwo.MIEĆ. Pamiętam, nasze pierwsze plany- to
było gdzie i dziecko. Była stancja 1 mały pokoik-a jak
było dobrze. Mieliśmy ich troje/ szkoda że nie
czworo,myśleliśmy ,że w 35 latach/to ostatnie/ to za
późno.22 lata temu mąż zginął w wypadku-2 córki na
studiach syn w 8 klasie- ciężko, ale niczego nie
żałuję i nic chyba bym nie zmieniła, gdyby odwrócić
czas/ byłoby 4-te/.
Dziękuję wszystkim za komentarze. Serdecznie
pozdrawiam i dobrego tygodnia życzę C..

Jurku, Polaku patrioto!
Nie do końca się z Tobą zgodzę.
Piszesz ,, kogo dzisiaj stać na dziecko? ,,.
To wszystko o czym piszesz to prawda, lecz były
jeszcze gorsze czasy jak wojna i okupacja. Poziom
życia ludności był o niebo gorszy niż obecnie - dzieci
ludzie mieli i wychowali. Nikt nie oddawał dziecka dla
własnej wygody. Nie można przeliczać dziecka na
pieniądze. Na samochód nie zawsze nas stać, więc nie
każdy go ma. Gdy nie będzie dziecka w rodzinie -
rodzina upadnie! Za jakiś czas nie będzie miał kto
zapracować na renty i emerytury.
Szkoda, że władze zamiast troszczyć się o rodziny tak
bardzo martwią się nad związkami
partnerskimi. Zgodzę się, że człowiek często by
siarczyście zaklął, tylko czy to coś zmieni?

Pozdrawiam serdecznie.

Bardzo prawdziwy, życiowy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Cecylio. Jedno okno, nasze życie. Pozdrawiam