smutna rzeczywistość
nie umiem pisać
to już nie ja
zatraciłam siebie
zgubiłam własny świat
ma przeszłość odeszła
przyszłości nie ma też
tylko w wegetacji
mija każdy dzień
nie umiem się uśmiechać
myśleć nie mam sił
potrzebuję pomocy
bo chcę znów sobą być
i znowu jest tak ciężko...
autor
łza szczęścia
Dodano: 2006-05-07 11:49:51
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.