Smutne adagio wiosny
Dwa wiersze
.....................................
Smutne adagio wiosny
Tuż za ósmymi wrotami ciszy,
strach się panoszy, zagląda w oczy,
tańczy, wiruje, wśród światłocieni,
wokoło pustka, brak perspektywy.
Czarny korowód, jak w karnawele,
twarze w maseczkach dziwnie ospałe,
tańczą samotnie taniec chocholi,
smutne adagio serca przenika.
Już coraz wolniej i coraz ciszej,
panie, panowie wirują solo,
dłoń w rękawiczce nie czuje ciepła,
oczy zakryte nie widzą piękna.
Wokoło zieleń, kwiaty na łąkach,
ławeczki w parkach smutne i ciche,
dziś tylko drzewa w pustych ogrodach,
flirtując z wiatrem, walczą o życie.
Ty-y. dn : 19.04.2020 r.
/wanda w./
_______________________________________
Ten sam wiersz "Smutne adagio wiosny"
napisany w ducie z Remim S
Wiersz napisany w duecie :
pierwsza, trzecia, piąta i siódma strofa :
/wanda w./
druga, czwarta i szósta strofa : Remi S
-
Smutne adagio wiosny
Tuż za ósmymi wrotami ciszy,
strach się panoszy, zagląda w oczy,
tańczy, wiruje wśród światłocieni,
wokoło pustka, brak perspektywy.
Jak ślepiec idę pośród miraży
i białą laską kroki odmierzam,
nie wiem, gdzie nogi ciało poniosą,
w nirwanę myśli powoli zmierzam.
Czarny korowód, jak w karnawale,
twarze w maseczkach dziwnie ospałe,
tańczą samotnie taniec chocholi,
smutne adagio przenika serca.
Wśród manekinów stoję od rana,
żaden się nie chce przywitać ze mną,
po prostu bojaźń wkoło się plącze,
nikt nie chce ze mną walca zatańczyć.
Już coraz wolniej i coraz ciszej,
panie, panowie wirują solo,
dłoń w rękawiczce nie czuje ciepła,
zakryte oczy nie widzą piękna.
Tylko za oknem życie się budzi,
wiosna jest przecież, rozkwitło
wszystko,
wśród łąk skąpanych poranną rosą,
biegłbym wraz tobą przez całe życie.
Wokoło zieleń, kwiaty na łąkach,
ławeczki w parkach smutne i ciche,
dziś tylko drzewa w pustych ogrodach,
flirtując z wiatrem, walczą o życie.
Ty-y. dn : 19.04.2020 r.-- Warszawa dn:
20.04.2020.r dopisane strofy druga, czwarta
i szósta Remi S
/wanda w./ i Remi S
Komentarze (24)
Jest jak jest. Ale trzeba szukać radości ;-)
Pozdrawiam
Smutna rzeczywistość...
Miłego dzionka Wandziu:)
Świetne x2, Miłego dnia Wandziu życzę.
Pozdrawiam
;)
Serdecznie Wam Kochani dziękujemy za wizytę :)))
Pozdrawiamy cieplutko, życząc duuużo zdrowia :)
Smutkiem powiało, ale wiersz i tak piękny. Dobrze, że
mogę od wczoraj znowu chociaż po lesie połazić,
nacieszyć się przyrodą... Tylko nie wiadomo, jak
długo... Ale wiosna, tak i tak, smutna...
Wiersz bardzo mi się podoba :-) Pozdrawiam Was
serdecznie :-)
Obie wersje jak dla mnie udane Wandziu... pozdrawiam
Wiosennie, z refleksją, jak zawsze u Was. M
Bardzo trafnie oddany obraz dzisiejszej smutnej
rzeczywistości, konfliktującej nieco z urokami pięknej
wiosny.
Pozdrawiam ciepło Wasz duet:)
Wspaniale oddana jest rzeczywistość tegorocznej
smutnej wiosny. Pozdrawiam cieplutko, życzę miłego
dnia.:)