Smutne kredki
W domku z papierowych kropli wody
siedzi mała iskierka nadziei,
na krześle wieczności,
w kałuży żalu.
Jest więźniem w swoim sercu,
nie może niczego dotknąć,
by nie stracić Pustki-
wszystkiego co posiada...
Czeka, aż Ją uwolnisz...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.