smutno tu
zmącone wody
wzburzone fale
głębokie niepoukładane
myśli
okręt mój zatonął
dryfuję
na tratwie beznadziei
nie palą już
duszy płomienie
zalane morzem gorzkich łez
wraz ze snem letniej nocy
odpłynęły w zapomnienie
baśniowe marzenia
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2016-08-20 14:58:17
Ten wiersz przeczytano 1100 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Bardzo smutno...
pozdrawiam
Smutno u Ciebie Sabinko lecz zawsze nadzieja umiera
ostatnia Pozdrawiam Serdecznie
gdzie smutek zaglada przez okno
zamknij go a otwórz serca drzwi
serdeczności:)
Wiersz śliczny,
Zamknij podrapane przez zły los drzwi i otwórz
serce...
Ujrzałam, jak nadzieja zerka z kątka! Podoba mi się
choć w smutnym klimacie.
Pozdrawiam Sabinko serdecznie:-)
Przypłyną nowe,może piękniejsze.Nie trać nadziei.Stare
odchodzi,by mogło nadejść nowe.Pozdrawiam.
Nie smuć się, spróbuj pomimo wszystko marzyć i cieszyć
się tym co jest. Uściski.
Moje też Sabinko odpłynęły baśniowe marzenia
Pozdrawiam:-)