śniadanie (wstyd się przyznać)...

Głowa zabolała, drzwi się otworzyły,
weszła pewna dama i towarzysz miły.
Sufitu dotykał nosek jej skromniutki,
widać było po niej nadużycie wódki.

Bolała mnie głowa, nie widomo czemu,
spojrzałam na parę, heja trzasnął pierun.
Dama na mnie z pyskiem, mi szczęka na ziemię,
ciśnienie do góry u ludzi zdziwienie…

Lecą w moją stronę słowa znieważone,
szczękę chcę podnosić, chyba nie wydolę.
Ludzie patrzą na mnie, patrzą też na damę,
nikt nic nie rozumie, dziwne zachowanie…

Towarzysza damy bawi to zdarzenie,
czeski film poprostu, niczego nikt nie wie.
Głowa mi już pęka, znaczy miarka pełna…
złapałam gaśnicę… ze mnie ,,bohaterka”

Otrzeźwiłam damę, towarzysza też !
Ludzie już nie jedli , nie chcieli już jeść.
Głowa mnie nie boli, ciśnienie opadło,
Ludzie się naśmieli, chyba było warto.

Dorotek przez "h" ma być, ale ja Dyslektyk ,, bólu" nie czuję i nie widzę sory:(

autor

frytka

Napisany: 2010-04-17 Dodano: 2010-04-18 17:55:50

Ten wiersz przeczytano 1004 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie