Spacer w śniegu

Spacer w śniegu

Brnę w śniegu , po kostki zimowo się plecie
wszędzie biel, biel , żadnych kolorów na palecie
Na skwerach, w parku, gołe kasztany zmarznięte platany
Latem, wiosną, nawet jesienią – tutaj liścia grają jak organy

Parę dni temu , jesień w barwach miłości i kochania
Teraz w tym śniegu ,zatopione liście, symbol konania
Jeszcze w płaszczykach bieli, wiszą, nie szeleszczą
Nie zatańczą , sfruną z śniegiem bezwiednie

Słońca dzisiaj nie ma , nie mrużę oczu
Z mego okna spoglądam , ku pobliskiemu zboczu
Wszystko bielą okryte , śnieg prószy ciągle, ciągle
Gdy przyjdą roztopy będzie, będzie niedobrze

Pani zima , pan mróz w biały dzwon uderza
zimie tej dzisiejszej już nikt nie dowierza
Zasnęły lasy, drzewa, przydrożne słupy szron okrywa
Drogi , nieprzejezdne śniegiem jak płaszcz okrywa

Nawet dzieci mało na moim podwórku, śnieg i mróz wielki
wola siedzieć w domu na wypadek wszelki
Samochody stojące pod domem zasypane po dach
Trudno do nich dobrnąć, zaspy wielkie aż strach

Ale, gdy tylko jutro zaświeci słonce - te złote na niebie
Wyjdziemy na ulice - w zdrowiu potrzebie
Zacznie się barwami szczycić świat i srebrzyć śniegu błysków
Uśmiechniemy się do zimy, zostaniemy w przyjacielskim uścisku


W mróz – białym oddechem zaznaczamy swoja obecność

W mróz – białym oddechem zaznaczamy swoja obecność

autor

slonzok

Napisany: 2010-12-02 Dodano: 2010-12-03 05:32:09

Ten wiersz przeczytano 1104 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie