Spętani

Do zachodu wyrzucam zmokłą mą czarną duszę...
Pozostawiam ją samą, na pastwę, na suszę...
Może uschnie w westchnieniach cichego wiatru,
Może zgubi coś ze zła, coś z mrocznego teatru...
Taki pusty, taki suchy pozostaję i tęsknię, tęsknię...
Nie namaluję już nic, nie pozostanę już śnić więcej...
Z tej właśnie mrocznej chwili wyłania się dzikorośl,
Z tej jakże współczesnej, jakże mroźnej na wskroś...

W takich nie zatrzymanych,
rozpędzonych światem momentach,
Żyjemy chłodem rozświadomieni,
w rozmamrotanych pętach...

i... nie mówcie, że nie...

autor

bright shadow

Napisany: 2006-08-11 Dodano: 2006-08-11 23:09:19

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie