ŚPIĄCE SERCA
Wiersz z zeszytu 6 ,,Pogrążony w myślach''
sen ogarnął biegnące bicia
sięgając szczytu rosły zachwytem
przewróciły życia chwytając dumę
teraz wysokie szydercze oczy
śniły chwytając wszystkich skały
cicho zrzucając upodliły pozostałych
środek złapał resztki wyniosłości
dając kość skłóconej większości
śpią młode wyglądając tronu
czerpiąc status pokoleń losu
krzyczą równo widząc miejsca
jutro podzielone ogniem przemówią
usnęły serca dwoma kolorami
jedne czerń wielbić chciały
białe szeptały zostańcie białe
chodź brudne chodziły stale
autor
rafaleczek
Dodano: 2017-07-10 14:12:10
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dziękuje za komentarze.
Bardzo wymowny wiersz. Pozdrawiam z ciepłego południa
Francji
ciekawy nietuzinkowy ...w bieli widzę niewinność -
czerń jest przeciwiństwem ...
pozdrawiam:-)
Niech nie dzielą serca podziały, niech zawsze łączą.
Dobry wiersz, z dobrą Puentą
Pozdrawiam serdecznie.:)
Skłócone serca, skłócone głowy,
a wszystko się podzieliło na dwie połowy.
ciekawy wiersz pozdrawiam