spokój

Świeżutki :)

chyba pomarły wszystkie moje wiersze
razem z nadzieją zapadły się we mnie
i trzeba czasu aż Bóg raczy wskrzesić
by z wiosną chciały radośnie gawędzić

poety ze mnie też nigdy nie było
tylko z uporem ustawiałam w rzędzie
banalne słowa wyświechtane wersy
poezję drażniąc i bezczeszcząc święte

na siłę dzisiaj chyba nic nie wskóram
ani z pokorą na kolanach prosząc
bezpiecznie skryte utknęły gdzieś we mnie
tam gdzie odnajdą wreszcie święty spokój

Pewnie potrzeba mu ogłady:)

autor

jozalka

Napisany: 2014-02-24 Dodano: 2014-02-24 13:24:09

Ten wiersz przeczytano 1727 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie