Spokój otoczenia...

Nad morzem siedzę
w zamyśleniu.
Wpatrzona jestem
w mgłę w oddaleniu.
Ciepły powiew wiatru
pieści włosy.
Mgła lekko moją
twarz rosi.
W łzach kropelki
się zatrzymały.
Smutku dodały.
Ciszę zakłócają
fale pluskające
i głośno bijące
moje serce.
Myśli galopują
pełne zwątpienia.
Czekam pocieszenia.
Rzeczywistość otula
czułym cieniem.
Przynosi odprężenie.
Wokół panujący spokój,
wolniutko zabiera
w niebyt mój niepokój.
Wierzę, że wszystko
pomyślnie się ułoży.
Nowe spojrzenie
na przyszłość się otworzy.

autor

@Krystek

Napisany: 2018-11-18 Dodano: 2018-11-18 08:59:09

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie