społeczna znieczulica

twoje obojętne spojrzenia
rzucane na mnie od niechcenia
na mój widok
skręca cię z obrzydzenia
moja slabość cię wzmacnia
czujesz, że stajesz na wyższym szczeblu
patrzysz z góry
z dołu nie mogę dostrzec ciebie
widzę ciemne chmury
gdy mieszasz mnie z błotem
wkładasz w to tyle wysiłku, zalewasz się potem
płoniesz w ogniach nienawiści
kiedyś ugasi cię zimny prysznic
będziesz gnił jak ja gniję w twym błocie
by potem usychać w cudzego ognia spiekocie
im wyżej wchodzisz, tym dlużej spadasz
kamienne serce ściąga cię na dół
po twoim upadku do niczego się nie nadasz

autor

valentinokid

Dodano: 2008-10-19 18:07:28

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie