Spotkanie na poetyckim szczycie.

Hej panie Chopin! zagraj nam mazurka
Bo się niecierpliwi Mickiewicza córka
Gdzieś tam daleko Wolfganga akordy
A panny nasze wolą Polskie legendy

Zaraz się zrobi gorąca atmosfera
Słowacki wysiadł z nowego transportera
Hej panie romantyczny! szykuj się do gierki
Na rodzaj iście, słownej szermierki

Większość stoi wokół Norwida
Przecież sędzia neutralny się przyda
Głowę ma spuszczoną nie wiem o co chodzi
A! wstydzi się że mu palec z butów wychodzi

Kręcą się po sali szybkie menuety
Szybciej i głośniej słychać polskie śmiechy!
Parkiet jak karuzela wokół pianina wiruje
A Miłosz szalony wyżej i wyżej podskakuje!

Już elita zmęczona o taras oparta stoi
Wino polane, szmer w głowie rym się kroi
Mickiewicz Słowackiemu i na odwrót tamtemu
Na pewno i mnie się oberwie jak każdemu

A teraz spokój, cisza i zachwycenie
Że słychać by było z Polski wierzb szumienie
Chopin nokturnem prawie krwawi
Bo serce jego serca tam pozostawi

I muzyka cicha już nie gra dla gości
Bo gdzieś daleko Ojczyzna nasza pości
Dlatego poeta pióro w atramencie moczy
A kompozytor wiolinę ołówkiem toczy.

autor

mateo.g

Napisany: 2007-05-31 Dodano: 2007-06-02 19:17:33

Ten wiersz przeczytano 837 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie