Spotkanie we dwoje

Dla mojej żony.

Siadam do stolika, pięknie nakrytego.
Piszę ten wiersz dla słoneczka mego.
Na stoliku w wazonie stoją piękne kwiaty,
Świeczki, lampka wina och! Co to za aromaty?

W dwa serca upieczony, torcik kremowy.
Na spotkanie o zmroku we dwoje jestem gotowy.
Niby nic takiego, chwilka uniesienia,
Trochę słodyczy, przemiłe wspomnienia.

Troszeczkę śmiechu, za rękę potrzymania,
Ukradkiem Twojego wzroku szukania.
Słodkiego szeptu do uszka.
Rozmowy szczerej i skradziona buźka.


Dzionek wstanie nowy będziemy tęsknili.
Do tej pięknej, minionej już chwili.
Nic nam nie stoi na przeszkodzie,
Abyśmy spotkanie to, powtórzyli.

Czekam z utęsknieniem następnego rana.
Nie zapomnij o mnie moja ukochana.

Dla Ciebie kochana , zamiast ... tulipana.

autor

Ptyś

Napisany: 2005-03-07 Dodano: 2005-03-08 06:49:19

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie