spowiedz

z duszy swojej grzech mój wygnałam

postanowienie poprawy Bogu także dałam

zły był bardzo że tak Go skrzywdziłam

że taka bezmyślna i głupia byłam

zrozumiał mnie troszkę i kazał na nowo swe życie ułożyć

nie patrzeć już wstecz już się nie trwożyć

mokre me oczy od żalu tak były

że choć nie chciały tak bardzo skrzywdziły

i choć niby czysta ma dusza to serce me krwawi

od żalu miłości aż w gardle mnie dławi

autor

ninek

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-15 18:25:10

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie