W sprawie Gałczyńskiego i Tuwima
Jest taka droga, która prowadzi donikąd.
Jest taka ławka, na której nikt nie
siada.
I są konwalie ze swoją wonią dziką.
Pytania, na które nikt nie odpowiada.
I jest dziewczyna, co kochać nie
potrafi.
A z nią pragnienia odległe jak księżyc.
I jego oczy widziane raz na fotografii.
I strach, który znowu w niej zwyciężył.
Jest także ta myśl – uczucie ciepłe
słońcem,
że przecież jest on, i woń konwalii, i
droga,
puste miejsce na ławce przy murze bez
końca
i uśmiech jest nieśmiały... za uśmiech od
Boga.
autor
enigmayic
Dodano: 2010-05-24 13:40:46
Ten wiersz przeczytano 1159 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
"A ty płotem, kociugo, chwiej,/A ty kotem, płociugo,
hej!" / J.Tuwim/
Ujmująco, treściwie, kojąco. Istnieją takie pułapy i
figury, na które spogląda się do góry...
wiersz zawiera głębię duchową
czytałam kilka razy by dobrzre zrozumieć
kompozycja zwrotek pisana szczerym sercem
pełnym poszukiwań i nadzieii
pozdrawiam
"a z nią pragnienia odległe jak księżyc" ... słońce
też nie zawsze jest bliskie i ciepłe ...
http://www.youtube.com/watch?v=gmDWvGKLzBE
Oceniam pozytywnie. Bardzo ciekawe podejście do
tematu...
Patrzę się na tą pustą ławkę i tak mi się myśli...
skupiły... :)
wiersz brzmi wspaniale..szczególnie ostatnia strofa
piękny wiersz:)))pozdrawiam serdecznie.
ładnie napisany wiersz, wart przeczytania i
nasladowania
uroczy wiersz, klarowny - nie jak "Groch z kapustą" :)
przeczytałam Twój wiersz z ogromną przyjemnością :-)
ładna rytmika, spokojne słowa aż się chce przysiąść na
tej ławce :-)
Optymizm :)..Pomilczę, bo wiersz piękny.. M.
Sprawa to wszystkim znana-wiele twarzy
Juliana.Najpiękniejsza ta siedząca na na gałązce w
Tomaszowie,inna z nożem przy kawiorze,piękna
uśmiechnięta do dzieci,a przy tej najbrzydszej
dytyramb ktoś sklecił po półlitrze w Aninie. Westchnę
więc do swego idola: -Ach Tuwimie,Tuwimie...
Dobry pomysł i porządnie, a i z polotem napisany.
Obrałeś dobry kierunek; to , co piszesz, brzmi. A to
wiele.
....nie ma już Tuwima i nie ma Grechuty, pozostały
wiersze i przepiękne nuty, oraz teksty śpiewem
niesione pod słońce, kiedy myślę - 'Tuwim" - w sercu
już gorąco.