SREBRNA NIĆ
Nić się wije długa srebrna
Patrzcie
Już drugie drzewo oplata
Słońce grzeje
Lekki wiatr wieje
Toteż nić się nieco chwieje
Chwieje
Nagle leci
Jedna za drugą
Do tej trzeciej
Pierwsza druga trzecia
To nić babiego lata
Swą srebrną nitką
Wszystko po drodze oplata
I nie puści to co trzyma
Nie puści aż nadejdzie ta jesień druga
Ta ponura
Ta jesienna szaruga
autor
Kwiat lotosu
Dodano: 2008-10-07 09:51:22
Ten wiersz przeczytano 827 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Trzeba się cieszyć chwilą pięknej,ciepłej jesieni, bo
w każdej chwili pogoda się zmieni ;)
bardzo lubie babie lato taką piękna złotą polską
jesień niestety przyszła ta słotna +
Wiersz pelen tesknoty i marzen,,,uwielbienia dla "
babiego lata" ,,
i niepewnosci - jaka bedzie pozna
jesien,,,dobry refleksyjny wiersz.