Środek lata
Stoi na stole wazon z kwiatami
są w nim róże, fiołki i tulipany.
Chcę dotknąć, poczuć każdy z nich z
osobna,
róży się nie da- kolcami rani.
Gdy tak patrzę i przyglądam się
wspaniały widok me oko nęci.
Siedzisz na łascw wśród kwiatostanu
a cały świat wokół się kręci.
Ptaki fruwają, jest śródek lata
kwiaty zapylają kolorowe owady,
dotykamy ich liści miękkich i gładkich
w miłość w mym sercu jestem bogaty.
I odpływamy w podróż daleko
poza łąkę, kwiat i drzewo,
tylko róża na swym miejscu zostanie,
my odejdziemy hen bardzo daleko.
autor
lew Judy
Dodano: 2009-07-21 08:24:12
Ten wiersz przeczytano 689 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
ładny wiersz, romantyczny, pozdrawiam :)
2 zwr. 3 wers - popraw literówkę (ławce/łasce??). i
jeszcze w ostatniej strofie = 2 razy daleko, tak nie
powinno być, to można zrymować np. "daleko/ za
rzeką", albo "w podróż daleką/po drugiej stronie
rzeki"
Każdy czasami chce poczuć takie lato.
Zatrzymać się i zobaczyć to malutkie (wielkie) życie,
które toczy się tuż obok nas. Te owady, kwiaty..
Piękne.