W środku jesieni
Jesień kołysze wiatrem drzewa,
strąca na ziemię złote liście.
Ukryty w gąszczu ptak zaśpiewał,
ostatnią piosnkę uroczyście.
I my pośrodku tej jesieni,
co nam swój urok w serca wplata.
Lecz tak naprawdę żałujemy,
że to namiastka tego lata.
Jesień pobudza do refleksji,
co było wczoraj, co dziś mamy?
Życie nam udzieliło lekcji,
teraz z niej wnioski wyciągamy.
Miłość jesienią znów kiełkuje,
tak jak zasiane ziarno w glebie.
Dziwną energią emanuje,
pragniemy mieć się blisko siebie.
Komentarze (19)
"jesienią smutne piszę wiersze, smutne piosenki
śpiewam ci"... ale pomimo melancholii, piękna jest ta
pora roku i też zbliża do siebie serca
tak, piękna, czysta, złota jesień :-)
Lato zjawiło się u nas (paradoksalnie) dopiero po
wakacjach:-) Pozdrawiam
I znowu "Życie nam (mi) udzieliło lekcji,
teraz z niej wnioski wyciągamy." Niby taki mały
wróbelek a ile mądrych spostrzeżeń jego wiersz zawiera
niby lekki a jednak...
Ciepla jesien miloscia zakwitla,zapowiada nadejscie
pieknej i lagodnej zimy.Pieknie wrobelku:)Pozdrawiam
serdecznie+++
Prawdziwie jesienne klimaty++++
Pozdrawiam miło :))
Rymowany wiersz czyta się płynnie, to jego formy
zaleta. A jesień ma też swoje uroki. Ziarno nie
wzejdzie ale oziminę siać można jak najbardziej
jesienią. Miłość jesienią jest dojrzała i apetyczna :)
witaj wiersz ciekawy i na czasie pozdrawiam
Bardzo klimatycznie, przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam
Miłość jesienią niby poplon zasiany po to by
wzbogacać, by jeszcze lepiej, więcej zbierać i w
pięknie życia się zatracać.
Ładnie :)
Miłość przecież nie ma wieku, pory znosi...
Mam ciągły sentyment do wierszy rymowanych Wróblu. U
Ciebie ciepło, jesiennie, miło było się zatrzymać.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie - dawna annaG:-)
Ładnie, jesiennie i ciepło :)
...ciepło... jesiennie... na tak:)
Tak:) jesień pobudza s do refleksji cytuję Autora to
podsumowanie w naturze życiu Wiersz bardzo ładny w
sensie i rytmie Na tak!