Stara fotografia
Ekstra spacer, wiosna w głowie
Czas pomyśleć też o sobie
W jedną rękę wzięłam kasę
W drugą starą fotografię
I ruszyłam szukać kogoś
Kto młodość wrócić potrafi
Odwiedziłam moje strony
Gdzie lata młode przeżyłam
I znalazłam panią Dankę
W jej ręce prośbę złożyłam
Jakie cuda wyczyniała
Namęczyła się ogromnie
Tu podcięła, tam wkręcała
By wróciła młodość do mnie
I choć bardzo się starała
Wszystko psuł nam siwy włosek
Trochę tylko odmłodniałam
Bo się bardzo rozpanoszył
Jeszcze tylko spojrzeliśmy
W fotografię no i na mnie
Piękne dzieło pani rączek
Chyba tak już to zostawię
Gdyby pani cudotwórcą
Taką od sadełka była
Do nóg bym się pokłoniła
Lub na rękach bym nosiła
Dobrze, że w tej fotografii
Głowę tylko widać było
Nikt nie zgubi w jeden dzionek
Co przez lata się zdobyło
Adelaa
Komentarze (13)
udany i świetny z humorem ...i ja bym taką panią od
sadełka na rękach nosiła:-))))))
pozdrawiam
Bardzo dobra refleksja.Pozdrawiam:)
gratulacje za poczucie humoru, b. fajny wiersz,
pozdrawiam świątecznie:)
fajny refleksyjny wiersz z puentą...trzeba myśleć o
sobie, też:) pozdrawiam dyngusowo
:-) :-) :-) oj. Fajny dla mnie wesoły tekst.
Pozdrawiam Adelaa. Wesołych Świąt:-)
Fajna życiowa historia Pozdrawiam wiosennie.
WSPANIAŁY WIERSZ Z PRZYJEMNOŚCIĄ PRZECZYTAŁAM
POZDRAWIAM DZIĘKUJĘ ZA WIZYTĘ NA MOJEJ STRONIE
Ładne, fajne opowiadanie.
Pozdrawiam świątecznie.
Z przyjemnoscia przeczytalam :)
Super.Pozdrawiam.
Ladnie ciekawie przytulam swiatecznie
bardzo ładnie napisany
Ciekawa i pełna humoru historia z życia wzięta,
napisana lekko i z dystansem do siebie;-)