Starsze ciało , lecz żyj śmiało
Nieuchronny jest proces starzenia ,
Chociaż nie chcesz ciało wygląd zmienia
I kosmetyków używać możesz ,
Z roku na rok , będzie tylko gorzej.
Skóra jakby bardziej chropowata
Jej gładkość niszczą przeżyte lata.
Czoło jest też zmarszczakami znaczone
Ślad swój odbiły chwile strapione .
Czasem znienacka siwieją włosy
Więc przywołujesz młodości odgłosy,
By swoje starzenie zatuszować
Włosy zaczynasz koloryzować.
Tak mogą czynić tylko kobiety
Facetowi ciężej z tym niestety ,
Bo nie dosyć , że głowa już siwa
Pierwsze łysiny zacznie odkrywać.
Kiedy twarz pokryje blada cera
Wyglądasz jakby ktoś sponiewierał,
Odczuwasz różne dolegliwości
I na swój widok często się złościsz.
Zdarza się również, że cię gdzieś łupie
Najczęściej bóle są w kręgosłupie,
Bywa , że szybciej się teraz męczysz
A słaba pamięć też czasem dręczy.
Niektórych los obdarzył też garbem
Jest on jedynym w ich życiu skarbem,
Z żalem patrzysz na fotkę z młodości
A w tym momencie znów łupią kości.
Tylko twe zęby są jakby nowe ,
Że sztuczne szczęki nie powiesz słowem.
Czasem nogi już ledwie cię niosą
Myślisz - a może czeka ta z kosą .
Ważne byś mimo słabości ciała
W życiu twym nigdy się nie poddawał,
Chociaż ciało będzie nawet stare
Niechaj młoda dusza jest zegarem.
Nieważne jest przecież ile masz lat
Czując się młodo , zawojujesz świat .
Nigdy nie przejmuj się swoim wiekiem
A zostaniesz szczęśliwym człowiekiem .
24.03.2007 Zenek13
dodany : 04.04.2007
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.