Starzec

dom stary jak spruchniałe drzewo stoi
w domu tym na krześle swym starzec siedzi
nie ma więcej mebli ni pokoi
w domu brakuje okien bo i nic swym wzrokiem nie zwiedzi
daremnie też ptaki dla niego śpiewają - bo on głuchy
władzy też nie ma w swych dolnych kończynach
prawie cały niedołężny i jak dom kruchy
w pognitych jest łachmanach

a jego pióro drży w ręce malując pejzaże wiosenne
piękny drewniany dom jek marzenia senne
na ławeczce z laseczką uśmiechnięty staruszek
przyjechał tu z córeczką jego ukochany wnuczek
w prezencie dostał kundla co wabi się okruszek
dla gości śpiewają piekne ptaszki
nad jeziorkiem harcują kolorowe ważki
a wszystkie te igraszki...
w zdrowym mózgu starca

autor

Gustaf

Napisany: 2006-10-11 Dodano: 2006-10-11 11:53:10

Ten wiersz przeczytano 647 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie