Status : wklejka

Mój blues-kur, przedświąteczny odstresowywacz. Tradycyjnie - na bazie słowotoku.

Kilkakrotnie wyrażałam żal z powodu braku forum. Niepotrzebnie, bo przecież jeśli chce się coś napisać, można zrobić to na swojej stronce. I w każdym temacie, klimacie, rodzaju.

To miejsce miało być dla mnie odskocznią, relaksem. A coraz częściej zaczynam myśleć, że znalazłam się na jakiejś arenie walk, gdzie trwa - wieczne pogotowie i trzeba sypiać 'w butach', albo z naładowaną i odbezpieczoną klawiaturą pod poduszką.
Nie chcę w tym uczestniczyć, 'szarpaniny' mnie nie interesują.
Zwłaszcza, że szarpać się tu nie ma o co. Niech każdy zajmie się tym, co lubi, co przynosi mu radość. Jedni pisaniem, inni komentowaniem. 'Wszystko jest dla ludzi', krytyka również. Ale powinna wnosić coś dobrego, a nie jak się czasem zdarza - pozostawiać po sobie smród i propozycję 'całowania w siedzenie'.

Mam, kurczę! - lepsze widoki, więc nie skorzystam z tejże, wątpliwej jakości - oferty.

Niedawno pod którymś z wierszy, zacytowałam znane powiedzenie - "Żyj i pozwól żyć innym".
Zamierzam się tej myśli trzymać - i wrócić do tego, z czym się tu pojawiłam - czyli do migawek i pamiętnikowych wpisów. Cofnę się w 'rozwoju' i już się na to cieszę. Szalenie!:)
Nie pojmuję, o co te wszystkie przepychanki, po co podskakiwanie, walki w 'błoćku' i niekończące się słowne o/d/gryzki w komentarzach.
Bej jest otwarty - dla i na wszystkich. Działa nie od wczoraj, więc czytać tutaj - było, jest i będzie co.
Każdy (kto naprawdę szuka) może znaleźć coś dla siebie. Wystarczy się rozejrzeć.

Mnie nie przeszkadzają banały. Doceniam je, bo już dawno odkryłam, że można zwiedzić wiele wyjątkowych światów, ale na koniec zawsze wracamy do tych najzwyklejszych. Ciepłych, bo swojskich.
Nikomu się z niczym nie narzucam, kto nie chce czytać - nie musi tego robić.
Każdy ma swój rozum, a ten (jak mi kiedyś ktoś powiedział) posiada ubezpieczenie zdrowotne. Wystarczy więc doń zerknąć i 'już się wie', czy słowotoki szkodzą, czy nie;)

Ludzie rejestrują się na beju z różnych powodów, niektórzy chcą się podzielić tym, co ukrywali dotąd w 'szufladach', część próbuje się nauczyć czegoś nowego, podszkolić w pisaniu, inni po prostu zostawiają ślady i zapachy. Przeróżne.
Ja należę do tych, którzy chcą tylko przetrwać, jeszcze trochę dni i nocy.
I czasem chcę 'zawyć', żeby nie zapomnieć, że wyć umiem.
Takie 'ćwiczenia' są potrzebne, bo jak pisała Clarissa Pincola Estes - "Kto nie pot­ra­fi wyć, ten nie odnajdzie swo­jego stada".
A wiadomo - 'człowiek zwierzęciem stadnym jest'.

Przeczytałam dziś wiersz cii_szy "co to jest światło". Polecam go Wszystkim, bo naprawdę warto, żeby się przy nim zatrzymać na dłuższą refleksję.

Światło, chwilami go tak bardzo brak.
Żeby móc je 'poczuć', trzeba pozwolić oczom na to, żeby od czasu do czasu mogły stać się 'zraszaczami'. Sercu potrzebna jest nie tylko krew, ale i "świeża woda", a w taki sposób najłatwiej ją wymieniać. Bez wody - serce szybciej szarzeje i usycha rozum, a wtedy - źle się dzieje w 'palmiarni'. Nie dziwota, że odbija czasem któraś z myśli, nie w tę stronę, w którą powinna;)

To co było WIELKIE, lub wydawało się takim być - bardzo ostatnio zmalało.
A niedoceniane banały - stoją jak stały. I to tej ich wiernej 'stałości', chcę się dziś pokłonić.

Wiem już, że 'nie ma nic na zawsze',
ale
ile razy pamięć - odsuwa ten sam kosmyk włosów,
tyle razy pojawia się ciepły, czuły uśmiech,
taki mały lek, "na całe zło".
Ustawiłam go w miejscu,
w którym przecięły się drogi,
gdzie wreszcie nazwałam rzeczy - 'po imieniu'
i gdzie "zielono mi".

Na beju.

https://www.youtube.com/watch?v=AICIXiUfAvQ

autor

córka Adama

Napisany: 2015-12-18 Dodano: 2015-12-18 22:04:40

Ten wiersz przeczytano 2524 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Technologia

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie