Stoji pod grubom...

Stoji przed grubom kolejka tirow,
kożdy by wongel wartko nabiyroł.
I niyma dziwa.
Stojom, czekajom już tak dwa tydnie,
to niy dziwota, że im sie brzidnie:
zaś ktoś przeklino,
kurzić co niymo,
toż nie wytrzimoł..
Stojom, czekajom, w autach tam śpiom,
gorzołeczka walom, abo w karty rżnom,
myjom sie zeltrym, lotajom we krzoki,
jedzom w szoferce i śpiom tyż, boroki.
Piyrszy przijechoł po wongel z Łodzi
drugi mi pado: z Ełku pochodzi.
Trzeci w Olsztynie miyszko na codziyń;
i weź sie chłopie - pado mi - ożyń,
jak dycko w trasie, bez tydziyń, świynta,
toż bez to trza sie wyrwać paniynka,
pełno ich krynci sie pod tom grubom,
jak przidom chynci, to w krzoki pudom.
Inny przijechoł kajś spod Warszawy,
tyn nie narzeko, w doma je prawie,
mogli go posłać zaś do Bułgarie,
toż woli postoć tu, o bonkawie.
Czworty spod Gdynie, na wongel czeko,
statkym popłynie we świat, daleko.
Zamiast cugami wozić tyn wongel,
wolom drogami, bo momy dobre.
Naroz - szum!
Słychać - bum!
Larmo fest!
Wongel jest!
Najprzod - pomału - jak żołw - ociynżale,
ruszyła - kolejka - a za chwila - walom.
I cisnom sie, trombiom, na siła wciskajom,
że to byli kumple już zapominajom .
I cisnom sie, cisnom, kto warci, kto piyrszy,
aż opony piszczom, aże silnik wyrczy.
A kaj to? A kaj to? A kaj? Na woga.
A po co? A po co? Po wongel, po muł.
Tyn tego blokuje i zajyżdżo droga,
a tamtyn sie wcisko, choć na końcu był.

Kożdy chce być bliży, jechać na poczontek,
nie chce stoć tu wiyncy, bo przeca je piontek,
kto dzisio nie zdonży, utknie do pyndziałku,
i zaś bez niedziela bydzie społ tu z autym.
Toż walom do przodku, jak ci w tej formule,
żwir leci ze spodku i ogyń we rule.
A po co sie cisnom, a po co tyn szum?
Po wongel, po wongel, po wongel i muł!

autor

stan09

Napisany: 2006-10-06 Dodano: 2006-10-06 14:56:09

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie