Strach

Wciąż czuję jego oddech..
..jak skrada się za plecami.
Pewnie i tak mnie dopadnie,
nim zdążę się zorientować.

Wciąż idzie krok w krok..
..depcząc mi czasem po butach.
I śmieje się śmiechem milczącym,
tak, że tylko ja go słyszę.

Wciąż tkwi we wszystkim..
..w najmniejszych szczegółach.
Jakby dokładnie wiedział,
czego boję się najbardziej.

Wciąż walczę z nim uparcie..
..choć wiem, że na darmo.
Bo go stworzyłam irracjonalnie,
na bazie szczęścia największego..

autor

Anastazja..

Napisany: 2007-02-24 Dodano: 2007-02-24 15:52:19

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie