Strach
Boję się wiecznego sprawdzianu
i ocen wstawianych do bladych rubryk.
Boję się reakcji na mój stalowy uśmiech
i niezręcznych uścisków zimnych dłoni.
Strach jest nic nie mówić.
Strach jest zapytać szeptem.
Strasznie zatrzymać się w sobie.
Boję się porównania do obrazów
poetyckich
i stęchłej rozmowy o pięknej pogodzie.
Boję się zaryzykować, a mam nic wielkie
i to nic, to nawet mniej jest niż duma czy
honor.
Strach jest pisać szczerze.
Strach jest dotknąć dłońmi.
Strasznie nocą ciemną czekać.
Strach mi.
A strach ma wielkie oczy
i gapi się na mnie
jak wariat jakiś.
autor
nikt
Dodano: 2007-12-11 23:16:22
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Człowiekowi zawsze towarzyszy strach nawet jak sie do
tego nie przyznają Strach jest przed nowym ryzykiem i
każdym wydarzeniem istotne żeby jego powodu nie stanąć
w miejscu pokonywać drobne a potem duże a w uczucie
też on jest.Wiersz bardzo szczery i piękny bo prawdę
mówi o stanie który powoduje stress
a wiec wymowa szersza Dobry wiersz!
ja wracam na beja po pól roku przerwy patrze a tu
ciekawe i kreatywne wiersze
a bałem się wracać :D
jak wariat jakiś ;)
strach
+