Strach
Gdzie jesteś miły, tak się boję,
co stać się mogło, że odszedłeś.
Czyżby te noce upragnione,
oddech straciły mimowolnie?
Gdzie twoje słowa się podziały,
co tak tęskniły za miłością.
Czyżby marzenia znów przepadły,
nie chciały pachnieć melancholią?
Gdzie jesteś miły, ja szaleję,
koszmary warczą nazbyt głośno.
Podaj kierunek, weź w objęcia,
zasłonę smutku cicho odsłoń.
autor
Eloise
Dodano: 2008-05-14 10:33:40
Ten wiersz przeczytano 578 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
wiersz bólem i smutkiem przepełniony-" gdzie
jesteś"czekanie na znak -wiadomość bezradność na
cokolwiek aby koszmary przestały " warczeć"
Niestety, ile razy ja się zastanawiam "gdzie jesteś"
martwie sie i tak dalej...eh... "Przecież po
najgorszej zimie, będzie wiosna nowe kwitną bzy" Co
kolwiek, przeżywasz będzie lepiej. Piękny wiersz +"
Zawsze po smutku musi przyjść ukojenie i spokój, dobry
wiersz.
hmm...czasem nie da się czegoś zatrzymać....wiara jest
dobra ,ale najważniejsza jest szczera, wyjaśniająca
rozmowa...ładny wiersz
Bez wiary nie da się wyzwolić ze strachu ..
wiersz smutkiem i rozpaczą pisany.,..
Co za smutny wiersz. widać, że przezywasz jakiś
dramat.