Strach przed sobą...

Nie dbam o to co mam, bo mam tego nie wiele...
Na palcach jednej reki wszystko zlicze... Przyjaciele?!
Przy nich czuje sie jak w kosciele co niedziele...
Wsrod kolegow wyksztalcilem sie pod nazwa "jelen"...
A teraz sam brne przez zycie oczekujac smierci...
To jedyna rzecz co wyciagnie mnie z tych smieci...
Nie dbalem o to co mialem, nie zadbam o to co mial bede...
Zyjac w ciaglym stresie, szybko na drugi swiat przejde...
I mam nadzieje ze to zdazy sie niedlugo...
Bo nie mam juz sil zyc ciagla nuda...
Zastanawiam sie jak to jest po smierci?
Samobójca sie zrobie, lecz tego nie da sie odkrecic...
A co jesli ona mi sie nie sopdoba?
Czy bede mogl wrocic? Czy bede mogl zyc od nowa?
Nie wiem czy jest niebo, czy jest pieklo tez nie wiem...
Nie boje sie smierci, raczej boje sie sam siebie...
Bo strach przed czyms, co jest nieuniknione
Jets dowodem slabosci. A ja w myslach swoich tone...

"Życie składa sie z trudnych momentów, cudownych chwil i przykrych incydentów..."

autor

kocurek55

Dodano: 2007-01-15 14:16:07

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie