strachliwa Alicja i aksamitna...

strachliwa Alicja

mów, mów do mnie
pieść mnie słowami
nie chowaj tego
co jest między nami

mów, mów wciąż do mnie
przecież wiesz jak
ja to lubię ogromnie

nie przerywaj ciszy
tak pięknie gra na skrzypcach
niech świat ją usłyszy

a potem choćby proch
zostanie po nas
tylko szloch

odbity w kolejnym
potrzaskanym lustrze
naszej wyobraźni




aksamitna AnnieSummers

każdy popiół wymaga ognia
czymże byłoby spełnienie bez niego
nawet w skrzydłach feniksa
ulotnego

czy zaryzykuję samotność pytasz
nic ci nie odpowiem
a czas pokaże dlaczego


kolejny raz zbieram popiół
z serca skutego lodem

autor

drugi ja

Napisany: 2006-12-07 Dodano: 2006-12-07 14:34:48

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie