Stracona nadzieja w lepszą miłość
Nigdy nie można być tym kim chce się być... Trzeba być tym kogo chce świat...
ma miłość do ciebie wielka
jak szczęście,
które wypełniało nas...
nasza miłość,jest teraz jak męka,
ucieka, gdy zbliża się czas...
w sercu pustka z samotnością gra,
co się z nami stało?
gdzie miłość jest ta?
w duszy szczęścia mało,
z bólu trwam...
potrzeba mi twego dotyku,
twej miłości
duszy twojej krzyku...
Świat stracił kolory sensu,
wszystko szare,
bez precedensu...
Straciłam wiarę, nadzieje
ta miłość wszelkie marzenia rozwieje...
W mej pamięci tylko ty,
w nocy o tobie tylko me sny...
Każda ma myśl jest z tobą związana,
kochałam, myślałam, ze byłam kochana...
Czemu ten świat taki zły?
ciągła pustka i ból w sercu mym...
chce uciec, nie patrzeć na zło...
znudziło mnie życie w ciągłym roztargnieniu
tym...
w pamięci słowa : jesteś tylko ma!
Twe słowa mówione i pisane,
są i były zawsze zakłamane...
człowiek tylko możne na siebie liczyć
sam,
sam nie zrobi sobie w sercu tylu ran...
Już sama nie wiem czy samotność ma
przyjaciółką zostanie,
czy znowu poczuje co znaczy prawdziwe
kochanie...
lecz serce jak rana...
gdy zranisz blizny zostają.
czujesz się wtedy naprawdę sama,
gdy odchodzą ci co kochają...
Mam nadzieję, że kiedyś nadejdzie taki dzień, w którym wszystkie smutki odpłyną...
ponczylisia
Komentarze (2)
Nie każdemu muszą się podobać moje utwory... W cale o
to nie proszę, cieszę się, że pojawia się krytyka - to
pomaga mi poprawiać swoje błędy. Dziękuję za wyrażoną
opinie.
Wodolejstwo na wysokim poziomie. Bej jak Titanic, z
każdym dniem coraz bliżej dna...